24.3.12

χορεύοντας στη μπόρα

Η μπόρα εμφανίζεται από εκεί που δε το περιμένεις. Μερικές φορές είναι αδύναμη, άλλες δυνατή. Μερικές φορές συνοδεύεται από αστραπές και κεραυνούς, άλλες μετατρέπεται σε χαλάζι ή σε χιόνι. Κάνει τα παράθυρα να τρίζουν. Το τρεχούμενο νερό ακούγεται παντού. Εσύ χαίρεσαι που δεν είσαι αναγκασμένος να βγεις έξω αλλά έχεις τη δυνατότητα να παρατηρείς την όλη μαγεία από απόσταση -κατά προτίμηση μέσα στο δωμάτιο σου, με μια ζεστή κούπα σοκολάτας και μια κουβέρτα τυλιγμένη γύρω σου. Από τα αυτιά σου θα κρέμονται τα ακουστικά και η μουσική θα είναι στο full. Τα τραγούδια θα διαδέχονται το ένα το άλλο και οι ώρες θα περνάνε σα τα λεπτά, σα το νερό που κυλάει γρήγορα στις κατηφόρες έξω...
Φυσικά, υπάρχει και διαφορετική περίπτωση. Εσύ, έξω στο δρόμο να προσπαθείς να προφυλαχτείς από τις στάλες λες και είσαι από ζάχαρη. Εσύ, να ελέγχεις τη τζέπη σου και να ανακαλύπτεις πως, εκείνη τη φορά, είχες προνοήσει ώστε να πάρεις λίγα ακόμα λεφτά μαζί σου από όσο είναι απαραίτητο. Μπαίνεις μέσα σε ένα μικρό μαγαζί και αγοράζεις μια φθηνή ομπρέλα. Χαμογελάς στον καταστηματάρχη και εκείνος ανταποδίδει το χαμόγελο χαρούμενος που εξαιτίας της βροχής, και της δικής σου βλακείας, κατάφερε να κερδίσει κάποια ευρώ σε περίοδο κρίσης. Βγαίνεις ξανά στο δρόμο, αυτή τη φορά με το νέο σου απόκτημα ανά χείρας, και προχωράς πέρνοντας το δρόμο που αρχικά είχες αποφασίσει να ακολουθήσεις.
Σε κάθε δυνατή περίπτωση πρέπει να μάθεις να χορεύεις στη βροχή, να την απολαμβάνεις. Εξάλλου, όπως και να το δούμε, στη τελική, μπόρα είναι και το σίγουρο είναι πως, αργά ή γρήγορα, θα περάσει.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

λοιπόν, το blog είναι υπέροχο
με εμπνέει
καλή συνέχεια

DS είπε...

Ταξιδιώτη, ευχαριστώ πολύ!
Και το δικό σου blog είναι υπέροχο. :)